Yargıtay, çalışmasına karşın sigortası yatırılmayan bir kişinin Emeklilikte Yaşa Takılanlar (EYT) kapsamına alınmak için yaptığı başvuruyu reddetti. EYT düzenlemesiyle birlikte 2,5 milyon kişi emekliliğe hak kazanırken yüz binlerce insan ise EYT düzenlemesinden faydalanmak için mahkemenin yolunu tuttu. Çalışmalarına karşın patronların sigorta primini yatırmadığı çalışanlar, mahkemelerde hak arıyor. İş Mahkemesi’ne müracaat eden bir EYT adayı, 1 Nisan 1999 tarihinde başladığı avukatlık ofisindeki işte sigorta girişinin 24 Nisan 2000 tarihinde yapıldığını öne sürerek mahkemeye başvurdu. Davacı, işyerinde 1 Nisan 1999 – 23 Nisan 2000 tarihleri ortasında çalıştığının tespitine karar verilmesini talep etti.
DAVALI İTİRAZ ETMEDİ
Davalı da davacının birinci sigorta girişinin yapıldığı 24 Nisan 2000 tarihinden evvel dava dilekçesinde belirtilmiş olan 1 Nisan 1999 – 23 Nisan 2000 tarihleri ortasında tarafına ilişkin işyerinde kesintisiz çalıştığını ve rastgele bir itirazının olmadığını beyan etti.
SGK DAVANIN REDDİNİ İSTEDİ
Davaya müdahil olan SGK ise davanın, hak düşürücü mühlet içerisinde açılmadığını ve çalışmanın kuşkuya yer verilmeyecek halde ispat edilmesi gerektiğini savundu. Bu nedenlerle davanın reddi istendi.
KOMŞU İŞYERİ ŞAHİTLERİ DİKKATE ALINDI
Komşu işyerlerindeki şahitlerin tabirlerini dikkate alan mahkeme, beyanların tutarlığı olduğuna dikkat çekti. Sonuç olarak davacının davalıya ilişkin iş yerinde 1 Nisan 1999 – 23 Nisan 2000 tarihleri ortasında çalıştığının tespitine karar verdi.
ÖNCE İSTİNAF SONRA YARGITAY
Mahkemenin kararı SGK tarafından istinafa götürüldü. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi itirazı reddetti. SGK bu kere kararı Yargıtay’a taşıdı. Yargıtay 10. Hukuk Dairesi zamanaşımı sebebiyle kararın bozulması gerektiğine hükmetti. Tekrar görülen davada mahkeme, birinci kararında direndi. SGK’nın temyiz etmesiyle bu defa devreye Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
5 YIL AYRINTISI
Milyonlarca bir kişinin bir umutla beklediği karar, oy çokluğu ile alındı. Genel Şura kararında, davalı patron tarafından 24 Nisan 2000 – 3 Mayıs 2000 tarihleri ortasında davacı ismine hizmet bildirimi yapıldığı, davacının tespitini talep ettiği 01 Nisan 1999 – 23 Nisan 2000 tarihleri ortasındaki çalışma periyoduna ait davalı işverence bildirim yapılmadığına dikkat çekildi. Alınan kararda davanın çalışma devrinin geçtiği yılın sonundan itibaren 5 yıl içerisinde açılmadı gerektiği lakin 5 Kasım 2020 tarihinde açıldığı hatırlatılı. Bu nedenle hak düşürücü müddetin geçtiği sonucuna ulaşıldığı belirtildi.
